2. Lütfen bu gece bizim yanımıza gelmesin!
- Lütfen açın kapıyı! ne olur çıkarın beni, bir daha yapmayacağım, gelmeyeceğim yanınıza, ne olur alın beni!
En son bunu düşünürken yakaladım kendimi. Çocuğu odasına kilitlemişim, annesiyle kulaklarımıza tıkaç takmış uyuyoruz. Yahu bir çocuk her uyanmasında neden kalkıp anasının babasının yatağına girer? Ne zaman biter bu? Ne zaman uyanınca kendiliğinden tekrar uykuya dalmayı başarır bunlar?
Yemin ediyorum tilki gibi sevişiyorum. millet “canım, cicim, sevgilim, aşkım, bebeğim” diyerek sevişir ben “oğlan mı kalktı?”, “sesi mi geldi”, “dur biraz bir şey duydum sanki” diyerek sevişiyorum. Öyle ki artık üst tarafımızı çıkarmadan sevişiyoruz ki odaya gelirse en azından yorganın üstünde giyinik bir anne baba görsün de travma yaşamasın.
Her çocuk mu böyle yoksa bizimki mi kıl bilemiyorum. Ödip kompleks falan mı yapıyor, anasını benden mi kıskanıyor bilmiyorum. Ne zaman hanımla biraz yakınlaşsak, "anneee" diye bağırarak odaya damlıyor, sanırım annesini kötü kalpli babasının elinden kurtarıyor. 5 yaşında olmasa karşıma alıp konuşacağım ama bu yaşta ne diyeyim, akşama kadar dövüşçülük diye koşturan bir çocuğa “anneni benden kıskanman çok saçma” temelinde bir konuşma ne ifade eder bilmiyorum.
