Bugünlerde dünya çapında hemen hemen herkes diyetler ve spor rejimleri hakkında saplantılı olsa da, bir çok sağlık profesyoneli insanlar kilo verdikleri zaman vücutlarında bulunan yağın nereye gittiği sorusuna cevap veremiyor.
Doktorlar, diyetisyenler ve kişisel eğitmenler arasındaki en yaygın yanlış kanı eksik kütlenin enerji ya da ısıya dönüştüğünü düşünmeleridir.
Biyoteknoloji ve Biyomoleküler Bilimleri UNSW okulu başkanı Profesör Andrew Brown “Kilo kaybının metabolik süreci hakkında şaşırtıcı derecede cehalet ve kafa karışıklığı var” diyor.
Bu sorunun doğru cevabı ise kütlenin çoğunun karbondioksit olarak nefesle atılmasıdır.
Doktorlar, diyetisyenler ve kişisel eğitmenler arasındaki en yaygın yanlış kanı eksik kütlenin enerji ya da ısıya dönüştüğünü düşünmeleridir.
Biyoteknoloji ve Biyomoleküler Bilimleri UNSW okulu başkanı Profesör Andrew Brown “Kilo kaybının metabolik süreci hakkında şaşırtıcı derecede cehalet ve kafa karışıklığı var” diyor.
Bu sorunun doğru cevabı ise kütlenin çoğunun karbondioksit olarak nefesle atılmasıdır.
“British Medical Journal’da” yayınlanan yazıda, yazarlar 10 kilogram yağ kaybetmek için 29 kilogram oksijenin solunması gerektiğini ve bu metabolik sürecin 28 kilogram karbondioksit ve 11 kilogram su ürettiğini göstermektedir. Çalışmanın baş yazarı, Ruben Meerman kişisel deneyimleri yoluyla kilo kaybının biyokimyası ile ilgilenmeye başlamıştır. Ruben Meerman 2013 yılında 15 kilo kaybetmiş ve basitçe bu kiloların nereye gittiğini öğrenmek istemiştir. Yoğun bir biyokimya kursu sonrasında inanılmaz bir sonuca ulaşmıştır.
Dünya çapında obezitede inanılmaz bir artış yaşanırken, verilen kiloların nereye gittiğini bilmek hepimizin hakkıdır. Ruben Meerman sorusuna cevap verecek kimseyi bulamayınca çok şaşırmış ve kilo vermenin metabolik süreci hakkında ne kadar az bilgi verildiğini fark etmiştir. İncelenen 150 doktor, diyetisyen ve kişisel eğitmenin yüzde 50’den fazlası yağın enerji veya ısıya dönüştüğünü düşünmektedir. Bazı katılımcılar ise yağ metabolitlerinin dışkı ile atıldığını ya da kasa dönüştüğünü sanmaktadır.
Kütlenin Korunumu Kanununa göre madde ne yoktan yaratılabilir ne de yok edilebilir ama kimyasal reaksiyonlar yoluyla formunu değiştirebilir. Bu yasa bize kilo verdiğimizde fazla kiloların yok olmadığını basitçe su ve buhar olarak form değiştirdiğini göstermektedir. 10 kilogram yağın içinde bulunan atomları takip ederseniz 8,4 kilogramın akciğerlerden karbondioksit olarak atıldığını ve geriye kalan 1,6 kilogramın suya dönüşüp idrar, dışkı, ter, nefes, gözyaşları ve diğer vücut sıvıları ile atıldığını tespit edebilirsiniz.
Yazarların en sık karşılaştığı sorulardan biri de fazla nefes almanın kilo kaybına neden olup olmayacağıdır. Cevap ne yazık ki hayır! Bir kişinin ihtiyaç duyduğundan daha fazla soluması hipoventilasyona neden olur bu da baş dönmesi, çarpıntı ve bilinç kaybına neden olabilir.
Kilo verdiğimiz zaman yağ hücreleri küçülmektedir. Peki yağ hücreleri küçülünce cildimize ne olur? Orta dereceli kilo kayıplarında derimiz vücudun yeni boyutuna uygun şekilde küçülür bunu sağlayan cildin elastikiyetidir. Kollajen denilen bir protein cilde bu müthiş özelliği verir. Yaşlandıkça cildin kollajen lifleri zayıflar ve kırışıklıklara neden olur. Kollajen proteininin limitleri vardır. Hızlı büyüme veya hızlı kilo alma durumlarında cildin kollajen üretimi geride kalabilir bu da çatlaklara yol açar. Bunlar gebelikte ve ergenlik döneminde hızlı büyüme esnasında çok sık görülmektedir.
Sonuç olarak Ruben Meerman bu bilgiyi yaymanın insanları daha fazla egzersiz yapmaya teşvik edeceğine inanmaktadır. Egzersiz esnasında nefes sayısını arttırarak daha fazla yağ yakımını sağlayacaklardır.