Bir Japon, İstanbul'da geçirdigi bir haftanın sonunda fikri sorulduğunda şunları söylemiş:
Türkler'in evine gittiginizde, tanımasalar da buyur ediyorlar. Siz oturmadan kimse oturmuyor. Siz sofraya geçmeden kimse geçmiyor.
En iyi yere sizi oturtuyorlar. Siz yemeğe başlamadan kimse başlamıyor. Zorla her
yemekten tattırıyorlar. Siz kalkmadan kimse, evin çocuğu bile sofradan
kalkmıyor.
